Es de agradecer

Hoy me he reunido con un amigo de hace años. Hemos charlado mucho, sobre el pasado, el presente y el futuro.

Me ha hecho recordar mis 6 años al lado de una persona importante. Con la que, echando la vista atrás, me doy cuenta de muchas cosas. Hemos crecido juntos, compartido de todo. Historias buenas, malas y reguleras. Aventuras, trabajos, proyectos, puntos de vista, viajes y casas.

Nuestras casas eran lugares importantes. Siempre lo fueron. Las tres en las que vivimos, eran especiales y diferentes, siempre dispuestas a recibir, a reunir, a crear.

(Vivir con alguien 6 años, no es moco de pavo)


Hemos hecho diseños, webs, música, cosido, pintado, cocinado, decorado, plantado...

Hemos recorrido cientos de kilómetros, por tierra, mar y aire (bueno, barcos creo que nunca cogimos ninguno), visitado un montón de sitios, nunca nos sobró el dinero pero nos teníamos el uno al otro.

El gusto de sentarse en un sofá en silencio, cada uno con sus cosas pero sabiendo que estábamos cerca.

Ver fotos y ser feliz de todo lo que compartimos, de lo sincero, de lo bueno y de lo malo.

Porque se nos acabo la pasión, porque luchamos por lo nuestro y porque nadie nos puede quitar lo que vivimos.



I ara després de quasi dos anys d'estar lluny, veure-ho tot des de la distància i saber que ets feliç, em fa molt feliç.

Resumir sis anys en tan poques líneas quasi no fa goig, pero recordar els moments, t'asseguro que si :)

This entry was posted on martes, 31 de diciembre de 2013. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can leave a response.

Leave a Reply